In de hedendaagse wereld heeft naaldvilten zijn plaats veroverd binnen de populaire kunst- en ambachtsscene. Veel mensen beschouwen het als een ontspannende en therapeutische activiteit, die ook uitstekend geschikt is voor het creëren van unieke en persoonlijke cadeaus of decoraties. De techniek heeft zich zelfs uitgebreid naar mode en interieurdesign, waarbij ontwerpers naaldvilten gebruiken voor het maken van kunstzinnige kledingstukken en accessoires.

Naaldvilten is geen nieuwe kunstvorm. De techniek is al eeuwenlang in verschillende culturen toegepast, hoewel het in de vorm die we nu kennen, een relatief moderne ontwikkeling is. Het vilten van wol is een van de oudste textieltechnieken die mensen hebben gebruikt, met een geschiedenis die duizenden jaren teruggaat. In de oudheid werd vilten vaak gebruikt voor het maken van kleding, tenten, en andere gebruiksvoorwerpen. De techniek werd vooral toegepast door nomadische volkeren, zoals de Mongolen, die wollen tenten, bekend als 'ger', maakten door de vezels met de hand in elkaar te viltten.

Naaldvilten is een creatieve techniek waarbij vezels van wol samengebracht worden door herhaaldelijk in de vezels te steken met een speciale naald. Dit proces creëert een stevig, driedimensionaal object zonder dat er daadwerkelijk gesponnen garen of andere hulpmiddelen nodig zijn. In plaats daarvan wordt de wol door het herhaaldelijk inprikken van de naald in elkaar gevilt, waardoor de vezels verweven en samengebonden worden.